Ken je dat, dat je graag assertief wilt optreden in een situatie, maar het lastig vindt?! Hoewel ik zelf training geef in krachtig en doeltreffend communiceren vind ik het soms (ook) verdomd moeilijk. Of misschien wel juist omdat ik toch zou moeten weten hoe het moet denk ik dan zelfkritisch.
Het geval wil dat ik in een leuk oud huis woon, waar een muur in mijn huiskamer -helaas- doorslaand vocht vertoont. Nu grenst deze muur aan de badkamer van de buren, en het hele stucwerk komt los.
Het probleem is al langer aan de gang en twee jaar geleden is in het huis van de buren de hele vloer vervangen door de huiseigenaar vanwege vocht. Maar tegen de verwachting in dat het probleem opgelost zou zijn en de muur aan mijn kant zou drogen, is het alleen maar erger geworden. Het afgebrokkelde stucwerk vormt inmiddels een lelijk gat en ook staat er een lijn op de muur tot waar het water omhoog is getrokken. Ik vermoed dat de douchebak in de badkamer lekt en de ellende zo wordt veroorzaakt. Overbodig te zeggen dat ik de schade lelijk en bovendien verontrustend vind.
Waarom kan ik er zo lang over doen om contact op te nemen met de – inmiddels nieuwe – huiseigenaar om het, voortdurende, probleem aan te kaarten? Ik heb het weliswaar druk en heb wel leukere dingen te doen in mijn vrije tijd. Maar ook en vooral omdat ik zit te dubben over de juiste aanpak.
Toch, met het doemscenario voor ogen dat ik binnenkort door een gat in de muur in het huis van mijn buren kijk, moet ik de koe toch eens bij de horens vatten. Ik wil de huiseigenaar tot actie bewegen om de oorzaak te zoeken en te herstellen, maar niet beschuldigend overkomen. En wil me ook zeker niet met een kluitje het riet in laten 
sturen. Oftewel laveren tussen: “Je gaat het maar oplossen, al sloop je die hele badkamer!.” en “O… kunnen jullie niets bijzonders zien….hmm ja misschien kan ik inderdaad het waterschap vragen of het grondwaterpeil de laatste tijd hoog is.”… Agressief of sub-assertief, ingegeven door ongeduld en de angst nee op request te krijgen, allebei niet echt effectief.
Hoe dan ook al weer wel?! Ik heb het vele malen uitgelegd in trainingen; assertief gedrag is opkomen voor je eigen belang. Ik zie mijn eigen power point slides voor me; respectvol maar duidelijk in wat je wilt. Eerst beginnen met wat de feiten zijn, dan je eigen beleving en vervolgens wat je van de ander wilt. Practice what you preach Renée, of beter gezegd, Practice what you teach.
“Ja goedendag, met Renée Verhaar, komt het uit dat ik bel? …Ik wil graag iets onder je aandacht brengen, … ja belangrijk. Muur in mijn huiskamer…vocht… stucwerk…brokkelt…grenst aan de badkamer…vermoedelijke oorzaak… nogal vervelend. Ik stel voor dat je binnenkort een keer langskomt om te kijken en te bespreken hoe het kan worden aangepakt. Volgende week, ja prima!”
Hèhè was dat nou zo moeilijk?